1,2,3 Go……..
Of nou ja, misschien meer klaar voor de start…. Of wellicht is dit….nee, wacht waar is de backsp….adem in, adem uit, zennnn, o nee te zweverig, ik moet….. en dan ineens hoor ik de stem van mijn man in mijn hoofd. ‘GEWOON DOEN’!
Goed dan, gewoon doen, ik ga dus starten met mezelf. Ik ga mijn verhaal vertellen over mijn leven, over de bergen die ik tegenkwam en het prachtige landschap wat ik erachter vond. Over mijn eeuwige zoektocht naar het perfecte leven, de ultieme vervulling en de waarom van het leven. Over hoe ik altijd op zoek ben naar patronen, logica en wetenschap én mezelf daarin kwijtraak. Over hoe zwaar ik het leven vind als ik bedenk dat ik nog 6 jaar (6 jaar!), elke dag (elke dag!) op en neer moet fietsen naar de basisschool en op diezelfde dag vol, verguld en oergelukkig kan zijn na een avondje op een terras op de eerste zomerse avond met een heel lief vriendinnetje. Mijn verhaal over de waarom van de Breinsmederij.
Ik zou kunnen starten met mijn geboorte, 37 jaar geleden, en mijn kinderjaren. Van jongs af aan voelde ik dat ik anders was, gevoelig maar ook vastberaden. Ik wilde niet met de meute mee, maar ook niet de uitzondering zijn. Die eeuwige tweestrijd voel ik nog, maar inmiddels ben ik trots op mijn bijzondere brein. Het geeft zoveel rust niet elke dag te twijfelen aan mezelf en dat ik gun ik iedereen.
Ik zou ook kunnen starten bij de ontmoeting met mijn man, alweer 20 jaar geleden en het begin van mijn roerige en zelfstandige leven. Onze relatie heeft me zo ontzettend gevormd en me tot het uiterste gedreven. De liefde ik voor hem voel houdt ons gezin overeind en dat gun ik een ieder.
Ik zou kunnen beginnen bij de geboorte van mijn eerste kind, het begin van mijn moederschap. De eerste jaren overvielen me en ik had geen vergelijkingsmateriaal. Hoe kon ik weten dat je niet hoort te lezen als je begint met de kleuterschool? En ik wilde als kind al niet opvallen, laat staan als moeder. Daar heb je weer zo’n moeder die vindt dat haar kind slim is….Pas nu we weten dat hij toch echt hoofbegaafd is vallen de kwartjes op zijn plek. Ik gun het ieder kind ( en elke ouder) om eerder te ontdekken dat je een begaafd brein hebt, zodat je deze ook ten volste kunt gebruiken zonder dat er blokkades optreden.
Velen van jullie zullen wellicht denken dat mijn Breinsmederij verhaal begint bij mijn middelste. Het is waar hoe ik vanaf dag 1 voelde dat hij bijzonder was en hoe autisme daarna mijn leven gevuld, verrijkt en natuurlijk ook verzwaard heeft. Het is waar hoe ik me met verbazing begeef ik hulpverleningsland en hoe ik zie hoe hij verdwaald in onderwijsland. Ik zie hoe autisme nog steeds wordt gezien als ziekte en wil dolgraag bijdrage aan gelijkwaardigheid en aan het uitbannen van het patiënt-denken rondom autisme. Ik gun het ieder mens om gezien te worden als mens in plaats van als hokje of diagnose.
Het is alleen ook niet mijn middelste kind waar mijn verhaal begint. Mijn Breinsmederij begint bij mijn jongste, onze kers op de taart. De dame die al vanaf kleins af aan haar aandacht opeist en zorgt voor dynamiek in ons gezin. Zij is het die mij leert om mezelf te blijven, no matter what. Hoe je de ‘goed wies’ kapot kunt hebben en daar enorm veel lol om kunt hebben. Samen met haar omarm ik mijn hoogsensitiviteit en hoogbegaafdheid en durf ik de kracht uit mezelf te halen. Met haar erbij zijn we gelukkig compleet en voelen we ons compleet gelukkig. Die verbondenheid, dat ultieme geluk, dat gun ik iedereen. Dat is waarom! Dat is Breinsmederij!